Wat een bijzonder boek is dit. Deze keer een prentenboek voor oudere kinderen (6+). Onlangs ontving dit boek een Zilveren Griffel. Het leuke is dat het boek niet alleen door Bette Westera is geschreven, maar voor een deel ook door Sylvia Weve, die ook de illustraties maakte.
Dat brengt me meteen op de vorm van het verhaal. Twee derde van elke pagina wordt ingenomen door het verhaal en illustraties. Een derde wordt besteed aaneen soort aantekeningen van Sylvia Weve, gecombineerd met kleine tekeningetjes.
De aantekeningen zijn een uitleg van woorden uit het verhaal, en daar wordt dan naar hartelust op geassocieerd.
Soms kun je het boek "gewoon" vasthouden, soms moet je het een kwartslag draaien.
Het verhaal gaat over Marie die van school moet omdat ze niet binnen de lijntjes kan kleuren, en ook geen waarheidsgetrouwe tekeningen maakt.
Ze komt terecht op de Ambassade voor kinderen met waarnemingsproblemen en aanpassingsmoeilijkheden. Hier krijgt Marie tijdens de tekenles saaie kleurplaten die ze keurig in moet kleuren.
Maar 's avonds gaat ze met haar kamergenootje Kris (een meisje dat eigenlijk een jongen is) op onderzoek in het gebouw van de Ambassade, en door de wirwar van gangen en trappen komen ze terecht op zolder, waar de kunstenaar Bram hen naar hartenlust vrij laat tekenen.
Maar dan komt de inspectie op bezoek om te kijken of de kinderen wel goed binnen de lijntjes kleuren...
Ondertussen krijgen we zijdelings een lesje in kunstgeschiedenis, de kunst van Marie is geïnspireerd op het werk van de kunstenaarsgroep Cobra.
Wat een fantastisch boek, en dan vooral de illustraties, kleuren en zeer humoristische teksten van Sylvia Weve!
Het is geen makkelijk boek, ook niet voor iedereen. Je moet er wel even voor gaan zitten, en voorlezen zal het beste een op een of in een kleine groep gaan. Maar dan zal het zeker een inspirerend boek zijn, en uitnodigen om zelf ook buiten de lijntjes te kleuren, of te denken.
🙂 🙂 🙂 🙂 🙂
Dit is geen Cobra - Bette Westera en Sylvia Weve
Samsara - 2019
