De rode ridders onder leiding van ridder Roodvonk hebben ruzie met de blauwe ridders, de groep van ridder Blauwbaard. Als ze er weer eens op uit zijn om een potje te vechten met elkaar, komen ze in het bos ineens anderskleurige riddertjes tegen, namelijk groene en zwarte.
Deze riddertjes vechten niet, maar spélen. Nieuwsgierig geworden willen de grote ridders daar best aan mee doen. En dan blijkt spelen eigenlijk veel leuker dan vechten.
Bij het lezen van dit boek kwam de voorlezer in mij meteen naar boven, stoere riddertaal leest lekker voor. Vooral als er ook wat humor in zit.
Het boek is getekend in slechts vier kleuren, rood, blauw, groen en zwart. Waar het aan het begin duidelijk is hoe de zaken zijn verdeeld (rood bij rood, blauw bij blauw), gaat dat in de loop van het verhaal een beetje vervagen. En dat is ook de bedoeling 😉.
De schutbladen zijn respectievelijk gevuld met rode en blauwe ridderspullen.
🙂 🙂 🙂
De blauwen tegen de rooien - Benjamin Leroy
Gottmer - 2020
